Nadejście mrocznej mgły - Anna Kendall - recenzja

Autor: Anna Kendall

Tytuł: Nadejście mrocznej mgły

Seria: Kroniki Duszorośli  tom 2

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Nadejście mrocznej mgły to druga część Kronik Duszorośli Anny Kendall. 

Ciemność...

Chłód...

Ziemia wypełniająca mi usta...

Robaki w moich oczach...

Gleba więżąca moje odarte z ciała ręce i nogi...

To opis uczuć jakie towarzyszą młodemu Rogerowi, hisafowi, podczas przechodzenia do świata umarłych. Aż ciarki przechodzą człowiekowi po plecach, gdy próbujemy sobie to wyobrazić. 

Po wydarzeniach z pierwszej części powieści, kiedy to młody czarodziej sprowadza ze świata umarłych armię żołnierzy, których nie imają się kule i inne śmiertelne ciosy i doprowadza do tragicznych wydarzeń. Roger wspólnie z Maggie i Jee - chłopcem przygarniętym przez parę uciekinierów, osiedlają się z dala od stolicy Reginokracji. Prowadzą tam karczmę i żyją w miarę spokojnym życiem. Zaradna dziewczyna doskonale radzi sobie z prowadzeniem interesu licząc na odwzajemnienie miłości, którą obdarza Rogera. Ten jednak wciąż myśli o swojej ukochanej Cecylii, którą sprowadził z krainy umarłych nie bacząc na konsekwencje, a własciwie nie zdając sobie z nich sprawy. Cecylia po upływie dwóch tygodni rozpływa się w mgłę i nie ma jej już nigdzie, ani w świecie żywych, ani w świecie umarłych. Podobnie stało się z armią sprowadzoną na ratunek Reginokracji. Chłopak nadal poszukuje Wrzosowiska Duszorośli, miejsca gdzie zmarła jego matka. Poszukiwań nie ułatwia mu fakt, że miejsce to budzi ogólne przerażenie i strach.Roger podczas tych poszukiwań dowiaduje się o sobie wielu nieoczekiwanych faktów, o sobie i swojej nieznanej mu dotąd przeszłości. 

Pewnego jednak dnia sprawy zaczynają się komplikować. Kraj nawiedzają ponownie hordy barbarzyńców rządnych zemsty za zabicie Lorda Soleka, o którego smierć obwiniają właśnie Rogera. Ponadto syn Soleka postanawia porwać przyrzeczoną mu księżniczkę i pojąć ją za żonę zgodnie z obietnicą daną mu przez królową. Jedynym ratunkiem wydaje się być ponowna ucieczka.

Powieść napisana jest barwnym językiem, dzięki czemu z łatwością wyobrażamy sobie przedstawione krainy i postacie. Dzięki kolejnym wyprawom bohatera do krainy umarłych poznajemy ją coraz lepiej i dokładniej. Zachodzą tam jednak nieoczekiwane zmiany spowodowane nierozważnym postępowaniem Rogera, nieświadomego swoich poczynań. Chłopak w miarę upływu czasu zaczyna rozumieć sytuację a my razem z nim.

Książkę czyta się tak zwanym jednym tchem. Druga część daje kolejne ciekawe doznania czytelnikowi i wprawia w zachwyt nad wyobraźnią autorki. Nie ukrywam, że ten gatunek należy do moich ulubionych i jestem zachwycona powieścią po przeczytaniu drugiej części. Pierwsza część nie dała mi takiej satysfakcji jak druga i nie mogę doczekać się kolejnej odsłony.

Za możliwość zrecenzowania książki dziękuję portalowi Duzeka.pl

Promocja. Z autografem i dedykacją.

Kontakt na maila asior_t@o2.pl dla zainteresowanych nabyciem książki.

Błękitna krew - Harlan Coben

Moje kolejne zetknięcie z powieścią Harlana Cobena nie przyniosło rozczarowania. Akcja powieści rozgrywa sie w ekskluzywnych kręgach golfistów.Jack Coldren po 23 latach staje przed ponowna szansą zdobycia mistrzostwa w prestiżowym turnieju golfowym, jednak na drodze do zwycięstwa staje mu porwanie syna. Początkowo nasz agent Myron Bolitar wpada na błedne tropy ale po chwili dowiadujemy się coraz więcej ciekawostek z życia rodziny słynnego golfisty, którego prześladuje mroczna przeszłość. Jest to 4 tom z serii przygód Myrona. Jednak teraz postanowiłam zgłębić cykl w kolejności chronologicznej. Jesli wszystkie książki będą trzymały poziom, to będzie to moje super pierwsze zetknięcie z powieścia kryminalną.

Zaginiona - Harlan Coben

A niech to licho. Chyba wpadłam jak przysłowiowa  śliwka w kompot. Przeczytałam w swoim już dość długim życiu pewnie setki jak nie tysiące książek, ale jak dotąd żadnego kryminału. Zrobiłam wywiad wsród znajomych i polecono mi kilku autorów. Na pierwszy ogień poszedł Harlan Coben i jego Zaginiona. Przeczytałam tą książkę w półtorej dnia, zaznaczm przy tym, że nie zarwałam nocy, upiekłam ciasto, zrobiłam obiad itp. Książki tej się nie czyta, ją się pochłania. Jestem zachwycona. Sądzę, że od tej pory kryminał będzie należał do moich ulubionych gatunków.
Zastanawiam się czy brać się za innych autorów czy kontynuować kolejne powieści Cobena?
Zaginioną polecam z całą stanowczością. Wartka akcja, ciekawa intryga, terroryści, morderstwa, tajemnice, miłość... czego chcieć więcej? Chyba tylko jeszcze zaskakujące zakończenie, które wieńczy dzieło. Wszystko jest w tej własnie powieści kryminalnej.

Na drugą stronę - Anna Kendall - recenzja

Tytuł: Na drugą stronę
Autor: Anna Kendall
Wydawnictwo:Zysk i S-ka
ilość stron: 437
seria: Kroniki Duszorośli

Nancy Kress wielokrotna laureatka nagród Hugo i Nebula jest autorką tej powieści. Ukrywa się ona pod pseudonimem Anna Kendall. Zanim napiszę o książce, skupię się właśnie na tym zabiegu. Ciekawi mnie, dlaczego znana amerykańska pisarka sci-fi i fantasy, wielokrotnie nagradzana za swoją twórczość ukrywa się pod pseudonimem. Jeszcze ciekawiej się robi, kiedy odkrywamy ten fakt nie podczas mozolnego przeszukiwania annałów Internetu, a czytamy o tym na skrzydełku okładki książki. Czy to jakiś nieudolny zabieg wydawcy czy celowe działanie autorki. Być może chciała wyraźnie oddzielić Kroniki Duszorośli od pozostałej swej twórczości, albo też ukryć się za pseudonimem. Skłaniam się ku pierwszej teorii, ponieważ wszystkie jej dotychczasowe poczynania literackie skupiały się wokół tematyki fantasy lub science fictione poruszającej problem niedalekiej przyszłości i destrukcyjnej działalności ludzkości. Pierwszy tom Kronik Duszorośli noszący tytuł Na drugą stronę to literatura fantasy, w której autorka stwarza swój własny świat, a właściwie dwa światy -  świat żywych i umarłych.

Główny bohater powieści Roger jest kilkunastoletnim chłopcem obdarzonym niezwykłą zdolnością podróżowania do krainy umarłych i rozmawiania z nimi. Tę umiejętność bezlitośnie wykorzystuje człowiek, który się nim opiekuje i za skromną strawę i możliwość podróżowania po okolicznych jarmarkach zmusza go wędrówek, które można wywołać bólem. Zadaje mu go bez żadnych skrupułów dla pozyskania opłaty od ludzi, którzy chcą się skontaktować ze zmarłymi. Roger tracąc z bólu przytomność przenosi się do krainy umarłych i próbuje porozmawiać z nimi dowiadując się niesamowitych rzeczy. Nie są oni jednak skłonni do rozmów. Siedzą bezczynnie w pobliżu miejsca swojej śmierci, zapatrzeni w nicość i nie reagują na zadawane im pytania. Jedynie starsze kobiety skłonne są na niewielkie wynurzenia. Po powrocie chłopiec stara się zaspokoić ciekawość klienta i zarabia dla swojego oprawcy wynagrodzenie. Dzięki niesamowitemu zbiegowi okoliczności chłopcu udaje się uciec i trafić na dwór królowej, gdzie zostaje zatrudniony w pralni. Ukrywa skrzętnie swoje zdolności, ale niestety dochodzi do splotu wydarzeń, które doprowadzają do ich ujawnienia.  Roger czując się stosunkowo bezpiecznie zaczyna wykorzystywać swoje zdolności w niebezpieczny sposób dla pozyskania własnych celów, nie bacząc na ryzyko sprowadzenia umarłych do świata żywych.

Autorka stworzyła w swojej powieści dwa światy. Jeden świat to królestwo, w którym wbrew zasadom rządzą dwie królowe - matka i córka - rywalizujące ze sobą. A drugi świat to kraina umarłych, mroczne, nieruchome miejsce, w którym przebywają dusze ludzi, którzy opuścili ziemski padół. Świat ludzi został przez autorkę opisany szczegółowo i barwnie, natomiast krainie umarłych nie poświęca ona zbyt sporo uwagi. Być może zostawia sobie tą przyjemność na kolejne części powieści. Książkę czyta się szybko, łatwo wyobrażając sobie krainy, po których porusza się Roger. Powieść ma zróżnicowane tempo akcji. Niektóre fragmenty mają szybką akcję i to nadaje teksowi barw, inne natomiast są zbyt rozwlekłe i lekko nudnawe. Jednak dla amatorów barwnych opisów to nielada gratka. Jest to typowa lektura z gatunku fantasy poruszjacą tematykę tak ciekawiących nas zaświatów. Wizja przejścia w krainę umarłych jest bardzo obrazowa. Kto z nas nigdy nie zastanawiał się co dzieje z nami po śmierci?

Książka jest godna polecenia, tym bardziej, że posiada ciąg dalszy. Kolejny tom już czytam i czekam na następny.

 Za możliwość zrecenzowania powieści dziękuję portalowi Duzeka.pl